IK KAN MIJN VINGER ER NIET OPLEGGEN, HET GEVOEL DAT MIJ AL EEN POOSJE BEZIGHOUDT. Het is augustus 2016 als ik mijn gevoel uitspreek naar Hans en tot mijn verbazing kom ik er achter dat hij hetzelfde gevoel heeft. Nu we dit zo hebben uitgesproken, komen we er al snel achter wat ons zo bezig heeft gehouden in de afgelopen maanden. In ons hart voelen allebei het verlangen dienstbaar te zijn aan onze naasten, dienstbaar in Gods Koninkrijk, dienstbaar op een andere plek in de wereld. We laten ons gevoel, de uitgesproken feiten, een tijdje bezinken, maar hebben dan sterk het gevoel onze verlangens met iemand te willen delen. We besluiten begin januari 2017 dit te doen met onze voorganger en zijn vrouw en tijdens een fijn gesprek worden onze verlangens steeds meer bevestigd en ervaren we Gods roeping steeds sterker. Onze voorganger, ooit zelf dienstbaar op het zendingsveld, geeft ons een tip: benader 5 organisaties en spreek jullie verlangens uit. Als God dit verlangen in jullie harten heeft gelegd, vertrouw er dan op dat er bij één van deze organisaties een taak voor jullie klaarligt. Vergeet ook Wycliffe Bijbelvertalers niet te benaderen… In de daarop volgende dagen benaderen we zes organisaties en maken aan hen onze verlangens kenbaar. De reacties volgen… Binnen 1,5 maand voeren we 3 gesprekken. Er gaat een wereld voor ons open, tijdens de gesprekken wordt ook duidelijk wat een impact dit traject op ons leven zal hebben. Maar steeds meer voelen we ons bevestigd in ons gevoel, merken we hoe God zorgt en in ons leven werkt en mogen we steeds meer van Hem getuigen. De drie gesprekken die zijn gevoerd, hebben ons veel inzichten gegeven, maar het is voor ons nog niet duidelijk waar God ons wil hebben. Twee andere organisaties hebben inmiddels laten weten geen gezinnen uit te zenden en dus lijkt onze zoektocht naar de weg die wij moeten gaan even te stagneren. Dan komt ook de twijfel; is ons verlangen wel echt, hebben we wel de juiste organisaties gemaild, moeten we nog meer organisaties benaderen. We weten niet zo goed wat we verder moeten doen. Maar, er is nog een laatste gesprek. Op aanraden van onze voorganger hebben we Wycliffe benaderd en een maand na ons laatste gesprek, rijden we met gemengde gevoelens naar Driebergen. De verwachtingen zijn niet hoog, Wycliffe is een bijbelvertaalorganisatie en dat is nou precies niet waar onze kwaliteiten liggen. Ook Wycliffe geeft aan dat we niet teveel moeten verwachten, maar na een fijn gesprek blijkt er toch een verrassende wending in het verhaal! In dezelfde week dat wij Wycliffe hebben benaderd met onze verlangens, heeft Wycliffe vanuit Papoea Nieuw Guinea een vacature ontvangen voor een farmsupervisor (leidinggevende bij een agrarisch project) op een boerderij in Ukarumpa. Voor Wycliffe als organisatie een ongebruikelijke vacature, net zoals onze mail een ongebruikelijk verzoek was voor Wycliffe. We beseffen wat een bijzondere, wonderlijke situatie dit is en hebben het gevoel hier het antwoord op ons gebed en onze verlangens te krijgen. Wycliffe moet echter nog uitzoeken of de vacature nog daadwerkelijk openstaat of dat er inmiddels al in is voorzien. Vier dagen later volgt de bevestiging; de vacature staat nog open! Direct weten we dat dit is wat God voor ons heeft klaargelegd, dit sluit zo prachtig aan bij Hans zijn passie en ervaring. Dankbaar zeggen wij Ja tegen deze geweldige mogelijkheid. De mogelijkheid om onze verlangens waar te mogen maken, met hart en handen dienstbaar in Gods Koninkrijk. Alle eer aan onze God!